Leczenie endodontyczne

Endodoncja – dział stomatologii zachowawczej zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób miazgi zęba oraz rozpoznawaniem i leczeniem chorób tkanek okołowierzchołkowych. Podstawową metodą leczenia jest tu leczenie kanałowe. Wykonuje się je za pomocą bardzo cienkich (od 0,06 do 0,40 mm) narzędzi piłująco-penetrujących. W nowoczesnej endodoncji do kontroli leczenia wykorzystuje się mikroskopy operacyjne oraz endometry. Mikroskopy endodontyczne umożliwiają operatorowi wgląd do wnętrza komory zęba i kanałów, endometry zaś to elektroniczne urządzenia dające możliwość dokładnego pomiaru głębokości kanału zębowego. Następnie kanały wypełniane są za pomocą gutaperki oraz tzw. sealerów czyli uszczelniaczy. Równolegle w leczeniu z mikroskopem i endometrem stosowana jest diagnostyka RTG.

Leczenie endodontyczne jest zalecane przy bardzo głębokich ubytkach próchniczych, martwicy miazgi, po złamaniu lub zwichnięciu zęba, ze wskazań protetycznych – przed wykonaniem korony lub mostu.

Przeciwwskazaniami do leczenia endodontycznego są osoby z grupy ryzyka (choroby serca, naczyń, zaburzenia metaboliczne), osoby ze złą higieną jamy ustnej oraz brakiem motywacji.

Osobom objętym ubezpieczeniem zdrowotnym Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje leczenie endodontyczne wszystkich zębów przednich (wszystkie siekacze oraz kły). Leczenie zębów przedtrzonowych oraz trzonowych jest pełnopłatne. Osoby, które nie ukończyły 18. roku życia mają leczenie kanałowe wszystkich zębów poza zębami wielokorzeniowymi z zakażonym kanałem bezpłatne.